Brave new world

2 plaatsers

Ga naar beneden

Brave new world Empty Brave new world

Bericht van Eden di 20 mei 2014 - 19:10

"Fight for your freedom or lose the right completely."

Ze aasde al maanden op een kans om er een kijkje te nemen, alleen, ongestoord. De tijd tot de Kiesceremonie nam af en ze wilde per se weten wat haar te wachten stond. Het was immers elk jaar anders. Nu was het eindelijk zo ver. Ze had haar broer Finley professioneel gerold en zo de sleutel te pakken gekregen. Zo werd Eden heel even heel blij met het feit dat haar broer een trainer was. "Dankje Finn.." Fluisterde ze zachtjes terwijl ze het slot opende. Dat hij hierdoor in de problemen kon komen deed er niet toe, had hij maar beter op z'n spullen moeten letten en zich door een knuffel niet zo snel moeten laten overdonderen. Sukkel.

Eden was gekleed in een korte zwarte broek met een zwart sportshirt waarover witte en magentakleurige horizontale strepen liepen. Haar haren waren bijeen gebonden met een dik elastiek en haar gelaat was ondanks het gebrek aan make-up adembenemend. Maar wie gaf er om uiterlijk als je kwam om te trainen? Zij niet.

Het doelwit was gehavend door de vele klappen die het te verduren had gekregen, meermaals als speldenkussen gebruikt door de Dauntless aspiranten en werkelijk op de meest gruwelijke wijzen gekarteld. Als een kat negen levens had, had deze pop er al een stuk of duizend verspild. Eden stond doodstil tegenover haar 'tegenstander', haar blik gefocust en haar handen tot vuisten gebald, waardoor haar knokkels wit vertrokken van de spanning.

Elk moment kon het gebeuren, nu, maar ook over vijf minuten. Dan zou het spektakel plotseling los breken en werd ze door de nu nog roerloze paspop met aanvallen belaagd. Dit was de officiële trainingsruimte van de Aspirant Dauntless leden, een plek die in Eden's optiek vrij heilig, mythisch was. Bloed, zweet en tranen waren de boenwas van deze vloer.

Geratel klonk, er kwam leven in de zaak. De eerste serie begon, met een grijns van euforie die steeds groter werd blokkeerde en ontweek Eden de mechanische aanvallen. Dit duurde ongeveer 3 minuten, toen viel het ding stil. Op haar plek deinde Eden heen en weer, af en toe zelf een stoot uitdelend. Ze probeerde zelfs haar favoriete trap uit, een hoge kick waarbij je zelf laag staat, waardoor je vanuit stabiele houding een flinke impact had op borsthoogte. De atmosfeer in deze ruimte paste Eden als een perfecte mantel, die haar nog meer kracht en zelfverzekerdheid bood. Toen ze achter zich echter gekraak en sliep van scharnieren van de ongeoliede deur hoorde draaide ze zich om, iets wat het apparaat leek te registreren. Baf- een oplawaai tegen haar linkerschouder bracht haar flink uit balans, waarna een tweede tik haar op een haar na miste. Voor de geluiden -en persoon- achter haar had ze geen aandacht meer, ze had zich al één keer af laten leiden en het apparaat had haar meteen gestraft. Maar ook Eden was nu klaarwakker en even gingen mens en machine gelijk op. Maar een lage haaktrap van Eden's kant trok de balans van het ding weg en met drie simpele, doch doeltreffende bewegingen had ze het voor elkaar: een gebloed klonk en de vechtsimulator gaf zich over. Om het zekere voor het onzekere te nemen liet Eden niet meteen los, maar schakelde het uit, alvorens zich bezweet en met twee beurse plekken bekroond om te draaien.

Dusssss- was er hier nog een nieuwsgierig Aagje of was ze betrapt? Van angst of schuldgevoel liet ze echter niets merken, terwijl ze met geheven hoofd een gedaante zocht. "Kloppen mag ook hoor." Dauntless kenden geen schaamte, Dauntless kenden geen angst. Schouders recht, borst vooruit, je hebt het volste recht hier te zijn. Je hebt immers de sleutel.
Eden
Eden

Aantal berichten : 50

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: nvt
Partner: Love is lame

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Finn di 10 jun 2014 - 20:43


Peinzend liep Finn langs de smalle paden boven de Pit. De Kiesceremonie stond weer voor de deur en dat betekende dat er weer een drukke periode aankwam. Hoewel hij stond te popelen zijn saaie werk in de controleruimten om te ruilen voor wat fysieke beweging en het bijwonen van ontwikkelende Dauntless, bekroop hem elk jaar opnieuw weer stress. Hij wist dat hij hiermee meteen ook de kans dat zijn Afwijking ontdekt werd verdrievoudigde, iets wat niet altijd tactisch was. Hij wist dat hij zijn angstsimulatie weer zou moeten doorstaan, iets wat hem al helemaal niet aanstond. En hij wist dat de woorden van zijn vader hem zouden gaan achtervolgen, iets wat onvermijdelijk was. Toch zette hij graag elk jaar weer deze risico's op het spel om zijn passie uit te oefenen.
Hij staakte zijn doelloze rondlopen toen het geluid van het kolkende water zijn gehoor ving. Hij kon het niet helpen dat hij zich, iedere keer als hij langs deze plaats liep, voorstelde hoe het gevecht tussen Eden en hun vader plaatsgevonden zou moeten hebben. Hoe hard hij het ook probeerde te verdringen, ieder poging was vergeefs. Tot hij maar besloot deze plek te mijden. Maar in gedachten verzonken was hij toch weer bij de Chasm beland. Uit macht der gewoonte haalde hij zijn voeten van de door het water gladgestreken beton en trok zichzelf op aan de reling totdat zijn middel helemaal voorover hing. De frisse lucht van het water vulde zijn longen en langzaam blies hij uit. Het maakte hem heerlijk ontspannen. Totdat hij zich realiseerde dat hij bij deze handeling toch echt zijn sleutels in zijn zak tegen zijn huid had moeten voelen prikken. In een snelle en soepele beweging stond hij weer op de grond en doorzocht enkele seconden elke broekzak die zijn zwarte spijkerbroek droeg. Plotseling drong het tot hem door dat Eden en het uitdelen van knuffels een en al verdacht was. Hij sloeg met een vlakke hand op de reling en een op hetzelfde moment rolde een scheldwoord over zijn lippen. De stiekeme trots jegens zijn jongere zus onderdrukte hij; anderen mocht ze best bestelen, maar Finn pikte het niet dat hij het niet eens doorhad dat zij haar sleutels had gerold. De Erudite in hem begon langzaam en met ronkende motoren op te starten en algauw had hij besloten dat er maar een ruimte kon zijn waar Eden zijn sleutels voor nodig zou hebben gehad.
De gangen die naar de trainingsruimte leidde zagen eruit alsof ze lang niet bewandeld waren -vrij logisch natuurlijk, wie had hier nou iets te zoeken? Genoeg plaatsen om Dauntless te zijn. Zijn passen waren gejaagd en lieten zo nu en dan wat stof opvliegen. Hij merkte dat zijn voeten enthousiast hunkerde naar een hoger tempo, en voor hij het wist had hij de deur van de trainingsruimte bereikt. De geluiden van inspanning die vanop de gang al te horen waren toonde duidelijk aan dat zijn vermoede klopte en dat Eden hier haar vrije uurtjes voor vandaag van plan was te spenderen. Mooi niet. Finn gooide zijn volle gewicht tegen de grote, stalen deur om deze in beweging te krijgen. Zijn blik registreerde de beweging in de ruimte en vond Eden in gevecht met een machtige, mechanische vechtmachine. Schijnbaar was ook zij afgeleid door zijn komst, want ze draaide zich om en zocht naar waar het geluid vandaan kwam. Finn leunde echter nonchalant achterover tegen de muur, verhuld in de schaduw, en genoot van wat er zou gaan komen -Het apparaat was erop ingesteld ieder mogelijkheid op overwinning te kunnen vinden, en een afgeleide tegenstander was prioriteit nummer een. Hij grijnsde toen het ding haar een flinke mep op haar schouder verkocht, en trok zijn wenkbrauwen op -dichter bij trots zou het bij hem niet komen- toen ze het apparaat toch nog wist uit te schakelen. Haar technieken waren aanzienlijk verbeterd, maar Finn zou daar voor geen goud blijk aan geven. Toen Eden besloten had dat er geen leven meer in de mechaniek zat, vond ze het blijkbaar veilig om de ruimte naar Finns gestalte af te speuren. Haar hoofd, rood van de inspanning, geheven en vervuld met trots, precies zoals hij haar kende.
"Kloppen mag ook hoor," echode door de verlate ruimte.
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij vlot antwoordde; "Om de sleutel vrágen mag ook hoor." Hij liet even een stilte vallen zodat ze zich goed betrapt zou voelen. Daarna kwam hij los van de muur en ging op zijn eigen benen staan. "Les één," zei hij, terwijl hij uit de schaduw tevoorschijn kwam waar Eden hem kon zien. "Laat je nooit maar dan ook nooit afleiden, zusje." 


Laatst aangepast door Finn op za 21 jun 2014 - 16:30; in totaal 3 keer bewerkt
Finn
Finn

Aantal berichten : 115

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: Dauntless
Partner:

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Eden do 12 jun 2014 - 17:03

Ze keek om zich heen en zag toen iets in de schaduwen. Aha. Gevonden, indringer. Ze liet echtr nog niet merken dat ze wist waar de ander zat, keek expres even verder. Zo had ze een voordeel als diegene dacht dat hij nog onvindbaar was. Toen ze besloot dat er niemand anders was trok ze haar mond open. Ze was nog redelijk aan het hijgen van het intensieve gevecht, maar haar conditie was uitstekend, dus dat trok binnen no time weg.

Op haar opmerking kwam een gevat antwoord van, hoe kon het ook anders, haar broer Finley. Ze herkende zijn stem en manier van praten meteen. "Om de sleutel vrágen mag ook hoor." Een smirk gleed over haar gezicht. Scherp, broertje. Ze besefte dat hij ontdekt moest hebben dat ze hem bestolen had, anders zou hij nooit zomaar hier zijn gekomen. Hij had 1 bij 1 opgeteld en geconcludeerd waar zij moest zijn. Goed opgelet, Fin, maar niet goed genoeg. Ze had toch haar hele training hier kunnen doen. En dat was haar hele doel geweest. Eden droomde al weken over deze trainingsruimte, die altijd gesloten was voor iemand anders dan de Dauntless initiates. Natuurlijk kon ze ergens anders bijna net zo goed haar hand-to-hand combat oefenen en haar reactievermogen aanscherpen, maar de atmosfeer was niet hetzelfde. Ze wilde de ruimte gezien hebben, voordat ze erin terecht kwam als één van de vele initiates. Eden kon niet wachten tot haar kiesceremonie plaatsvond, maar was tegelijk ook wel zenuwachtig. Nu ze al iets had gezien was die spanning een stuk minder. Ze kon dit. Ze was niet bang voor de Initiatie. Ze was Dauntless. En daar was ze trots op.

Haar broer deed een stap naar voren om haar een lesje te leren.Kiekeboe. "Laat je nooit maar dan ook nooit afleiden, zusje." Bah. Ze wist dat hij gelijk had en dat ze zich nooit van haar directe vijand af had moeten draaien, niet eens voor een milliseconde, maar dat zou ze echt niet toegeven. Op haar beurt deed ook Eden een stap naar voren, nonchalant, ongehaast. ''Oh, kom hier, Finnie, een knuffel als bedankje voor je wijze lessen.'' sprak ze met een grote grijns van plezier, haar armen wijd spreidend.
Eden
Eden

Aantal berichten : 50

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: nvt
Partner: Love is lame

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Finn za 14 jun 2014 - 19:28

Finn kende haar te goed. Voor iemand die haar niet zo vaak zou zien als hij haar, was de fractie van afschuw over het feit dat hij gelijk had die over haar gelaat gleed niet eens te zien geweest, maar Eden deed een trotse, onverschrokken stap naar voren, net zo nonchalant als hij enkelen momenten geleden nog tegen de muur had aangeleund. Plotseling deed ze iets waardoor Finley zich absoluut geen tweede keer zou laten verassen; Ze spreidde haar arme wijd, en zei; "Oh, kom hier, Finnie, een knuffel als bedankje voor je wijze lessen," terwijl een grote grijns haar gezicht sierde en ze op hem afliep. Aanvankelijk trok Finn zijn wenkbrauwen op, maar het hoefde maar fracties van seconden te duren voordat hij zijn gezichtsuitdrukking weer wegstopte en zich voorbereiden op haar aankomst. Naar de geschatte afstand duurde dat nog zo'n vier, langzame en grijnzende stappen. Een stap om zijn spieren aan te spannen. Nog een stap om de brede, gemaakte glimlach van zijn zusje te kopiëren, een stap om zijn armen te spreiden, en, ten slotte, een stap die hij overbrugde om aanstalten te maken zijn armen om haar heen te slaan in een gezonde broer-zusomhelzing. In plaats daarvan greep hij haar rechterarm vast, draaide die op haar rug, en drukte haar met haar rug tegen de dichtstbijzijnde, vierkante pilaar. Al deze handelingen vonden plaats in slechts enkele seconden, een tijdsbestek waarin niemand tijd zo hebben tegen te stribbelen. Hij liet haar al snel los, maar zorgde dat zijn sterke armen aan beide zijden van haar schouders tegen de muur leunde zodat ze hoe dan ook niet kon ontsnappen. Voor het dramatische effect zweeg hij even, grijnsde toen en zei; "Sleutels."
Finn
Finn

Aantal berichten : 115

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: Dauntless
Partner:

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Eden zo 15 jun 2014 - 13:00

Fronsend keek Eden hem aan toen hij op haar plagerige opmerking serieus in ging, maar zij zou niet degene zijn om af te haken. Plastic glimlach, het lieve engeltje Eden verlangde gewoon een warme omhelzing. Wat er toen gebeurde had ze al wel aan zien komen, maar ze was te koppig geweest om het te voorkomen. Een zachte auw weerklonk toen hij haar arm vast pakte en naar achter draaide. Ze stribbelde niet tegen, omdat dat enkel meer pijn op zou leveren. En daarbij ging het ook allemaal erg snel. Het bewees maar weer eens dat Finn zijn baantje als trainer meer dan verdiend had.
Hij bouwde haar gauw in met zijn gespierde armen en verontwaardigd keek Eden hem aan. Hmpf. Niet eerlijk. "Sleutels." Wat flauw. Ze zocht naar een uitweg, alle opties tegen elkaar afwegend. Als hij een vreemdeling geweest was had ze wel een plan gehad. Hem keihard met de scherpste sleutel in zijn maagstreek steken, wat zou zorgen dat hij geheel ineen kromp en meteen vrij verzwakt was. Dan kon ze probleemloos verdwijnen en de deur van buitenaf op slot doen. Maar haar broer met een sleutel steken was zelfs voor de vrij onvriendelijke Eden geen optie.

Hij was sterker en langer, maar zij was iets wendbaarder en daardoor hopelijk sneller. Als er maar een uitweg was.. Eden zag er vrij weinig in om de sleutels op te geven, dat stond gelijk aan verliezen en dat deed ze niet graag. Haar gedachten maalden rond en rond. Finn's zwakke punten.. Hij zou haar nooit keihard aanpakken als het niet was om haar sterker te maken. Toch? Eden was niet echt een 'mensen'-persoon, waardoor ze moeite had met zijn emoties voorspellen. Ze kon eigenlijk alleen vanuit zichzelf redeneren.

Een aantal lokken van haar lange haren ontsnapten aan haar staart, tot haar ongenoegen. Maar een ingeving die ze kreeg zorgde dat ze er misschien wat positiefs uit kon halen. ''Uhmmmm.. Finn? Wacht even,'' sprak ze twijfelend, een zenuwachtige uitdrukking op haar gezicht. Haar ogen werden half verborgen achter de roodbruine haren, die vele jongens uit haar klas zo aantrekkelijk vonden. Expres zo kalm mogelijk bewegend reikte ze met haar hand naar haar haren, om wat plukjes goed te schikken. Plots trok ze er een speldje uit, vrij scherp geslepen. Ze haalde uit richting zijn rechter arm, rond zijn elleboog, maar niet om het echt hard te raken. Ze hoopte gewoon dat hij een verdedigende beweging moest maken, waarna zij uit de benarde positie kon ontsnappen. Zodra ze ook maar een ruimte zag zou Eden proberen weg te glippen en afstand nemen.

[Je kan zelf dus kiezen of Finn haar weet te stoppen of dat ze toch net eruit raakt Wink]
Eden
Eden

Aantal berichten : 50

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: nvt
Partner: Love is lame

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Finn di 17 jun 2014 - 15:19


Eden gaf hem, zoals achteraf erg begrijpelijk was, niet direct de sleutels. Eerst viel er een moment lange stilte, waarin het gezoem van enkele apparaten en het gekraak van een paar roterende vizieren. Finn nam aan dat Eden zocht naar een uitweg, maar zijn sterke armen boden die haar geen. Terwijl ze daar stonden ontsnapte een lok van Edens roodbruine haar uit haar schijnbaar te losse staart, waarna ze plotseling twijfelend en met een enigszins nerveuze uitdrukking op haar gezicht meedeelde; "Uhmmmm.. Finn? Wacht even." Beheerst en ongestoord bracht ze haar hand naar haar inmiddels losse haar en begon het weer in model te brengen alsof ze zich hier niet midden in een confrontatie bevonden waarvan nogal een hoop op het spel stond; zijn sleutels. Finley had het zo druk met het geïrriteerde zuchten en het rollen van zijn ogen, dat hij te laat was om haar snelle beweging te stoppen. Zijn straf was een snee in zijn arm net boven zijn elleboog, veroorzaakt door Edens slim geïmproviseerde wapen; een van haar speldjes. In een reflex trok hij zijn arm terug; waardoor de barrière om haar ontsnapping te voorkomen was vrijgekomen. Inwendig sloeg hij zijn hand tegen zijn voorhoofd aan. Hoe kon hij zo dom zijn geweest -Eden zou zich nooit zorgen maken over hoe haar kapsel zat, hoeveel mensen er ook in de buurt waren. Hoewel Eden haar ruimte had gekregen om te ontsnappen, had Finn geen tijd uitgerekt om zichzelf te berispen, en konden zijn armen haar nog net op tijd omsluiten. Maar een paar passen met een tegenstribbelende Eden over zijn schouder waren nodig om haar -zonder pijnlijke gevolgen uiteraard- op de mat neer te gooien. Soepel spong hij haar achterna, en gebruikte zijn bovenlichaam om haar in een snelle houdgreep te leggen. "De trainingsruimte is geen plaats om je haar te doen," gaf hij haar nog een raad mee terwijl hij meer gewicht in de strijd gooide. "Dus zeg op, waar zijn de sleutels?" Hij keek haar strak aan, ook al kon hij een grijns niet voorkomen. Het was voor hem meer een kat-muisspelletje geworden, maar opgeven, dat zou hij nooit.
Finn
Finn

Aantal berichten : 115

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: Dauntless
Partner:

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Eden wo 18 jun 2014 - 21:57

Meewerken of terug vechten? Opgeven of tegen hem opstaan. Het was al lang duidelijk dat Eden niet zomaar op zou geven. Als ze zich ooit zonder gevecht over zou geven zou ze zichzelf uit de factie schoppen, zonder genade. Verliezen was zo erg nog niet, daar kwam ze wel over heen. Maar ze zou het zichzelf nooit vergeven als ze het niet probeerde.
En há- het werkte. Ze was een genie! Finn's reactie was zoals zij ook zou reageren. Geërgerd. Moest dat nou? Kloten met haar? Ja, Finn, dat moest. Ze haalde uit, raakte en schrok juist daardoor. Omdat ze eerst stilstond en controleerde of hij in orde was was ze te traag. Net te langzaam. Ze deed een uitval en werd gepakt. Tegenstribbelend met haar armen en benen maakte ze het hem wel lastig, maar hij was één grote bonk spieren. ''Laat me los! FINN! LOS!'' Wanhopig probeerde ze zich los te maken, maar de enige uitweg was de weg naar beneden. Met een vakkundige tik van haar arm op de mat wist ze haar val te breken en keek hem hijgend aan, rode koontjes van zowel spanning als beweging.
"De trainingsruimte is geen plaats om je haar te doen." Ze haalde haar schouders op, kon een zacht lachje niet inhouden. ''Toch werkte het.. Bijna dan.'' Dat laatste werd vergezeld door een fronsje van teleurstelling. So close.

"Dus zeg op, waar zijn de sleutels?" Mehh. ''Niet hier,'' sprak ze koppig, waarna haar ogen per ongeluk expres kort naar een kartonnen doos op een bankje flitsten. ''Je kan het ook gewoon lief vragen hoor.'' Puh.
Eden
Eden

Aantal berichten : 50

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: nvt
Partner: Love is lame

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Finn za 21 jun 2014 - 16:25


Hoewel Eden wild protesterende geluiden naar zijn hoofd gooide, had Finn het vermogen dat compleet te negeren en zijn plan haar wat diepgaandere therapie omtrent het begrip 'ondervraging' te geven voort te zetten. Natuurlijk reageerde ze in de eerste instantie bijdehand, maar Finley ontkende niet dat hij dat ook was geweest. Ze was duidelijk teleurgesteld dat haar plan hem aan te vallen met een haarspeldje niet gewerkt had, wat hem alleen nog maar meer amuseerde. Had ze maar met haar tengels van zijn sleutels af moeten blijven. Haar gezicht was al helemaal amuserend toen Finn haar in vriendelijk doch dwingende woorden de vraag waar ze zijn sleutels gelaten had toewierp. "Niet hier," sprak ze vlug. Elke beweging die ze maakte en elke verandering in haar stem hadden zijn aandacht. Het ging immers over zijn sleutels. Dus deed hij net of hij niet zag dat Edens ogen naar de een onbepaalde richting flitste, en luisterde naar haar volgende, koppige statement. "Je kan het ook gewoon lief vragen hoor," zei ze verontwaardigd. Finn lachte kort en spottend. "Als ik het me goed herinner, ben jij hier degene die het lief aan me had kunnen vragen in plaats van mijn sleutels genadeloos van me te bietsen. Is het niet meer dan eerlijk dat ik nu het recht heb ze van je terug te jatten in plaats van dat ik aangevallen word door iets afkomstig uit jouw kapsel?" Hoewel het geen vraag was, maakte het laatste woord uit de zin een uitstapje op wat tonen omhoog om er een sterke nadruk op te leggen. Nu hij dat recht had gezet -wat zat het toch vol met wijze lessen vandaag- kon hij verder gaan op de orde van de dag; zijn sleutels. "Dus, als ze niet hier liggen..." Hij grijnsde en zette een uitdagende stap in de richting van Edens eerdere blik. "Vind je het vast niet erg als ik even hier ga staan." Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek Eden triomfantelijk aan. Haar zet.  
Finn
Finn

Aantal berichten : 115

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: Dauntless
Partner:

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Eden di 24 jun 2014 - 21:21

Haar plan leek te werken, dus gooide ze het snel over een andere boeg en riep verontwaardigd iets uit. Tja, het was waar. Finn zou het ook aardig kunnen vragen. Maar als hij dat deed zou ze hem enkel uitlachen. Het was ook nooit goed. Nee, ergens was ze hartstikke blij dat ze zo met haar broer om kon gaan. Af en toe deed hij haar heel erg aan haar vader denken, wat ervoor zorgde dat ze expres afstandelijk tegen hem deed om zichzelf tegen pijnlijke herinneringen te beschermen. Maar zoals nu, het speelse, competitieve. Dit was wat ze zo graag iedere dag met haar broer en zus zou willen hebben. Gewoon een normaal gezin, met plagerijen en een hoop gedoe.
"Als ik het me goed herinner, ben jij hier degene die het lief aan me had kunnen vragen in plaats van mijn sleutels genadeloos van me te bietsen. Is het niet meer dan eerlijk dat ik nu het recht heb ze van je terug te jatten in plaats van dat ik aangevallen word door iets afkomstig uit jouw kapsel?" Meh, waarom probeerde hij haar met logica te overdonderen. Ze hield een pokerface onder zijn betoog, geen blijk gevend van enige instemming. En eigenlijk, heel stiekem vond ze het alleen maar leuk. ''Vooruit dan maar, je mag het proberen,'' was haar antwoord op zijn vraag of het eerlijk was dat hij zijn sleutels terug zou stelen.

Hij had haar beet opgemerkt, mooi zo. Ze rolde vlug van de matten af met een professionele judo rol en stond weer rechtop, iets door haar knieën gebogen zodat ze lekker bewegelijk was. ''Moet je vooral doen, joh. Maak ook de doos eens open anders?'' Ze had geen idee wat er in de kartonnen doos zat. Geen flauw idee. Wat ze wel wist was waar de sleutels echt lagen, gelukkig had ze geen amnesia. Ze had ze vlug weggelegd omdat ze alleen maar in de weg zaten bij het trainen en om precies te zijn onder de handdoek die ze in een schimmig schaduwhoekje van de zaal had neergegooid. ''Nee, ok. Ik wil ze best terug geven, als je eerst wat met me wil trainen?'' Ze gooide hem een dealtje toe, niet alleen omdat ze wist dat ze dit verstoppertje spel niet lang vol kon houden, maar ook omdat een training van de aspiranten trainer toch wel waardevol kon zijn. Maar dat zou ze aan Finn echt niet toegeven.
Eden
Eden

Aantal berichten : 50

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: nvt
Partner: Love is lame

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Finn vr 27 jun 2014 - 6:45

Finley Kendall
May you always do what your afraid to do

Tijdens zijn berispende woorden, gaf Eden geen blik van een gezichtsuitdrukking. Vervolgens kaatste ze natuurlijk weer een typerende Eden-opmerking terug. Het enige middel dat hij nu nog kon inzetten, was het plagerijtje dat hij zich kon permitteren door zijn constante oplettendheid. Met een snelle en soepele beweging stond Eden rechtop en zei ze hem op sarcastische toon; "Moet je vooral doen, joh. Maak ook de doos eens open anders?"  Achterdochtig keek hij haar aan. Met een snelle tik van zijn arm, gooide hij het doosje van de bank, en kwam het op zijn kant op de vloer terecht. Er was maar een blik voor nodig om zich te realiseren dat Eden hem erin had geluisd. Geen sleutels. Hij wierp Eden een vernietigende blik toe. Hij had haar misschien verkeerd ingeschat. Dit spelletje had een nieuw niveau aangenomen. "Nee, ok. Ik wil ze best terug geven, als je eerst wat met me wil trainen?" Nu ging ze ook nog dealtjes met hem proberen te sluiten. Hij vernauwde zijn ogen. Natuurlijk kon hij haar eigenlijk niet vertrouwen en wist hij dat zij hem zijn sleutels niet terug zou geven. Maar wat maakte het eigenlijk uit? Hij had wel weer eens zin om eindelijk te trainen. Hij grijnsde, en knakte zijn knokkels. Vervolgens liep hij naar haar toe, strekte zijn hand uit en zei; "Deal." Zijn blik dwaalde door de ruimte en bleef hangen op een van de schietschijven. "Dus... Wat wil je leren, zusje?" Zijn grijns werd breder toen hij weer naar haar keek. Bring it on.
Finn
Finn

Aantal berichten : 115

Paspoort
Oorspronkelijke factie: Dauntless
Gekozen factie: Dauntless
Partner:

Terug naar boven Ga naar beneden

Brave new world Empty Re: Brave new world

Bericht van Gesponsorde inhoud


Gesponsorde inhoud


Terug naar boven Ga naar beneden

Terug naar boven


 
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum